Het werkingsprincipe van Slideway
I. Basissamenstelling:
Een glijbaan bestaat doorgaans uit twee hoofdcomponenten: de schuif en de basis (ofgeleiding). De slider wordt gemonteerd op het object dat moet bewegen, terwijl de basis in een vaste positie wordt geïnstalleerd. De contactoppervlakken tussen de schuif en de basis worden vaak behandeld met wrijvingsmaterialen om de wrijving en slijtvastheid te vergroten.
II. Werkingsprincipe:
1. Glijdende wrijving:Wanneer er een externe kracht op de schuif wordt uitgeoefend, glijdt deze langs de basis (geleiding). Deze glijdende werking wordt bereikt op basis van het principe van glijdende wrijving, waarbij er een bepaalde hoeveelheid wrijving bestaat tussen de twee contactoppervlakken, waardoor de glijder stabiel over de basis kan glijden.
2. Krachtoverbrenging:De kracht die op de schuifgeleiding inwerkt, heeft geen directe invloed op de draagconstructie. In plaats daarvan wordt het via het object waarop de schuif is gemonteerd, doorgegeven aan de geleiding. Deze methode van krachtoverbrenging zorgt ervoor dat de schuifgeleiding aanzienlijke belastingen kan weerstaan en een stabiele bewegingstoestand kan behouden.
III. Typen en toepassingen:
1. Typen:Glijdende geleidingen worden hoofdzakelijk ingedeeld in drie typen: lineaire glijdende geleidingen, roterende glijdende geleidingen en bolvormige (of kogel) glijdende geleidingen. Verschillende soorten schuifgeleidingen zijn geschikt voor diverse toepassingen en eisen.
2. Toepassingen:Schuifgeleidingen worden veel gebruikt in verschillende mechanische apparaten, zoals CNC-machines, boormachines en reclamelichtbakken. Ze spelen een cruciale rol bij het ondersteunen, begeleiden en overbrengen van beweging in deze apparaten.
IV. Kenmerken en beperkingen:
1. Kenmerken:Glijgeleidingen staan bekend om hun soepele werking, eenvoudig productieproces en lage kosten. Door het grote contactoppervlak tussen de glijder en de basis vertonen ze een goed draagvermogen en slijtvastheid.
2. Beperkingen:Schuifgeleidingen hebben echter ook enkele beperkingen. Door de aanwezigheid van glijdende wrijving hebben ze bijvoorbeeld een relatief hoge wrijvingsweerstand en een lagere bewegingsnauwkeurigheid. Bovendien kunnen ze bij lage snelheden kruipverschijnselen ervaren, waarbij de schuif op een discontinue, springende manier over de basis beweegt.
